ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္စရာပန္းမ်ား ပြင္႔ေစသား

အလြမ္း
သတိတရနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးစရာမလုိဘူး
အလုိလုိ ပြင္႔တဲ႔ ပန္း
ခမ္းခမ္းနားနား ၿဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာက
အထားအသုိတတ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိတာေပါ႔

သူငယ္ခ်င္းကေတာ့
မင္းဒုိင္ယာရီၾကီး ရုိက္ခ်ိဳးပစ္လုိက္ေတာ့တဲ႔
ခ်စ္သူလဲ ပါေနေတာ့
ကုိယ့္ဒုိင္ယာရီက သိမ္းထားသင္႔တဲ႔
အမွတ္တရေတြထဲက အမွတ္ရတစ္ခု
မုန္းၿခင္းတရားသက္သက္နဲ႔
ေရးမွတ္ခဲ႔ရင္ေတာ့
မီးရွိဳ႕ခ်င္ရွိဳ႕မိမွာေပါ႔
တစ္ခါတရံ ကုိယ္ရွိဳ႕တဲ႔ မီးေတာက္က ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လဲ
ၿပန္ေလာင္တတ္တယ္မဟုတ္လား
ခင္မ်ားေကာ သိသိၾကီးနဲ႔ အလြမ္းေတြကို ထုတ္ပုိးေနတာပဲ မဟုတ္လား
မီးကေတာ့ မရႈိ႕လဲ ရင္ထဲမွာေလာင္ေနတာပဲ
တရားရဖုိ႔ မေၿပာနဲ႔ တရားက်ဖုိ႔ကုိက ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲ
နက္နက္နဲနဲေတြ မေၿပာေၾကးဗ်ာ
ကုန္လြန္သြားတဲ႔ ႏွစ္ေဟာင္းေတြ ခ၀ါခ်လိုက္ပါ
ႏွစ္သစ္မွာ အလြမ္းအစား ပန္းေတြေ၀ေ၀ဆာဆာ
ဖူးပြင္႔ၾကေၾကးေပါ႔ ။ ။
သစၥာမုိးေ၀

ဘက္စုံထူးခၽြန္ဖို႔

၂၀၁၄ ကုိငဲ႔ၾကည့္ၿခင္း

ရန္သူရွိ မိတ္ေဆြရွိ
တကယ့္တကယ္ သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ
လက္ခ်ိဳးေရတြက္မယ္ဆုိရင္
လက္တစ္ဖက္သာသာ

ရီစရာရွိ ငုိစရာရွိ
ခ်စ္သူရွိ မုန္းသူရွိ
ၿပဳံးစရာအတိ မဲ႔စရာအတိ
မကတိပုထုဇဥ္
သံေယာဇဥ္စစ္စစ္ေတြ သုိေလာင္ထားမိ
ခဏတာ လာေရာက္နားခုိတဲ႔
ငွက္ကေလးေတြကုိ အစာေၾကြးဖူးၿပီ
အၿမဲတမ္းစိမ္းလန္းမယ့္ သစ္ေတာေတြကို
စိုက္ပ်ိဳးဖူးၿပီ
ကုိယ္ရြတ္တဲ႔ ေမတၱာသုတ္က ကိုယ့္အခန္းထဲမွာ အၿပင္သိပ္မေရာက္
တစ္ခါတစ္ခါ အမွန္တရားသည္
တံခါးေခါက္ဖို႔ ေနာက္က်တတ္တာကို နားမလည္ခဲ႔
ဓါးသြားထက္က ပ်ားရည္ေတြကို မက္ေမာဖူးရဲ႕
ဘ၀မွာ ေစတနာစစ္စစ္နဲ႔ ပါရမီၿဖည့္တဲ႔
ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ဆုိတာ
ေၿမၾကီးရယ္ ၿမစ္ေခ်ာင္းရယ္ေကာင္းကင္ရယ္
အေဖရယ္ အေမရယ္ ညီမေလးရယ္
ေ၀းကြာၿခင္းအရပ္က ကမ္းလက္ေတြရယ္
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္အသက္ရွင္ေနရတာကိုလဲ ထပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ အသက္ရွင္ေနသလုိ
တၿခားအသက္ေတြ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ဖုိ႔
တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္။ ။
သစၥာမုိးေ၀
( ဘ၀မွာ အားပါေအာင္ ပါရမီကူညီ၀ိုင္းၿဖည့္ေပးၾကတဲ႔ ခ်စ္ခင္ၾကရတဲ႔ သူမ်ားအားလုံးကုိ ဒီကဗ်ာနဲ႔ ဂုဏ္ၿပဳပါတယ္၊)

အရိပ္ေကာက္ေၾကာင္း

ေရြ႕လွ်ားၿခင္းသည္
တိတ္တဆိတ္ထြက္ခြါလုိ႔
ေၿခသံလုံလုံ
သက္ၿငိမ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပမာ

လားရာေတြမတူၾကေတာ့မွ
ဘ၀ကမၿခားလဲ
တုိ႔တစ္ေတြၿခားခဲ႔ၿပီပဲ
နာရီ ရာသီ ေနရာ ကမၻာ
ၿပႆနာတုိင္းမွာ အေၿဖရွိတယ္
တုိ႔ရဲ႕ၿပႆနာမွာ
အေၿဖခုထိရွာမေတြ႕ေသးဘူး

ေမ႔မရေသးဘူး ဆုိတာထက္
ေမ႔ဖုိ႔ၾကိဳးစားေနတာက
အသက္ရွင္မႈတစ္ခုပမာ

ခက္လုိက္တာ ကမၻာၾကီးရယ္ ကိုယ္ရယ္
လည္ၿပီးရင္း ခ်ာခ်ာလည္။ ။

သစၥာမုိးေ၀

ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ ခစၥရမတ္

သူခရစၥမတ္ကို စသိတာ မုံရြာၿမိဳ႕မွာေနတုန္းက ၿဖစ္သည္၊ သူတုိ႔ေနေသာ စာသင္တုိက္ နဲ႔နီတဲ႔ မုံရြာရာၿပည့္ကြင္းထဲတြင္ ခရစၥမတ္အခ်ိန္ဆို ခရစၥမတ္ပြဲေတြလုပ္ေလ႔လုပ္ထရွိသည္၊ ငယ္ရြယ္သူတုိ႔ သဘာ၀ ခရစၥမတ္ပြဲကို သြားေငးၿဖစ္ခဲ႔သည္၊ သူတုိ႔နဲ႔ အတူပါေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ပါးက လြိဳင္ေကာ္ ဒီမုိေမာဆုိ ၿမိဳ႕ေလးကၿဖစ္ၿပီး ခရစၥယန္ဘာသာမွ ဗုဒၵဘာ သာကူးေၿပာင္းကာ ရဟန္းၿပဳလာေသာ သူၿဖစ္သည္၊

သူကေရွ႕ဆုံးမွ ဒုိင္ခံကာ ငါးမိနစ္ခန႔္တရားေဟာပါရေစဆုိေသာ ခရစၥယန္သာသနာၿပဳ ဆရာဆရာမမ်ားနဲ႔ ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးးၿဖစ္ခဲ႔သည္၊ မုံရြာစာသင္တုိက္ကေန မႏၱေလး မစုိး ရိမ္တုိက္သစ္ေရာက္ေတာ့ ခရစၥမတ္က သူနဲ႔ အဆက္အသြယ္ၿပတ္သြားခဲ႔ၿပန္သည္၊
မစုိးရိမ္တုိက္ေနစဥ္ စာေရး၀ါသနာပါေသာ ပုိးေၾကာင္႔ ရယ္စရာမဂ္ဂဇင္းတြင္ ကဗ်ာေတြ ထည့္ၿဖစ္ေတာ့ စာေပမိတ္ေဆြေတြ pen friend ေတြနဲ႔ စတင္သိၾကြမ္းရသည္၊ သိၾကြမ္းရတဲ႔ မိတ္ေဆြေတြထဲတြင္ ထူးထူးၿခားၿခား ခရစၥယာန္ဘာသာမ်ားပါလာၾကသည္၊ ၿမစ္ၾကီးနားက မကိုင္ရာ၊ ကေလာၿမိဳ႕ေလးက ကဗ်ာဆရာမေလး ၀သန္ေအာင္သြင္တုိ႔ကုိ ထူးထူးၿခားၿခား မွတ္ မိေနသည္၊

ၿမစ္ၾကီးနားက မကိုင္ရာက ခရစၥမတ္ေရာက္တုိင္း ခရစၥမတ္ကဒ္ေလးေတြ ပို႔ေလ႔ရွိသည္ ဒါေၾကာင္႔

မႏၱေလးေရာက္ေတာ့လဲ ခရစၥမတ္သည္ သူနဲ႔ အေၾကာင္းပါလာၿပန္သည္၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မကုိင္က စကၤာပူမွာ အလုပ္သြားလုပ္ရင္း ဗုဒ္ဓဘာသာ ဒကာေလးနဲ႔ အေၾကာင္းပါသြားသည္၊ သိခဲ႔ဖူးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားသည္ ခရစၥယာန္ဆုိေပမယ္႔ ေမာင္ရင္းနွမပမာ အခင္အမင္မ်ားစြာၿဖစ္ခဲ႔ရ သည္။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ကူညီရုိင္းပင္းရင္း မိတ္ရင္းေဆြစစ္ၿဖစ္ခဲ႔ရသည္။
သူဘ၀မွာ ခရစၥယာန္တုိ႔နဲ႔သာ မဟုတ္ေသး အစၥလာန္ဘာသာ မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔လဲ ခင္မင္မႈၿဖစ္ခြင္႔ရခဲ႔ေသးသည္၊ ထုိမိတ္ေဆြမ်ားကလဲ ထုိနည္းႏွင္ႏွင္ အခင္အမင္မပ်က္ မိတ္ရင္း ေဆြပမာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ကိုင္းကၽြန္းမွ ကၽြန္းကိုင္းမွီ ၿဖစ္ၾကရသည္၊

တကယ္ေတာ့ ခရစၥမတ္သည္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး ေမတၱာ ရည္လူးေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခု ၿဖစ္သည္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔
တစ္ေယာက္ ေမတၱာလက္ေဆာင္ ေပးကမ္းကာ ေမတၱာသရုပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ေသာ ပြဲေတာ္တစ္ခုဆုိလွ်င္ မွာမည္မထင္၊

သူသည္ ခရစၥမတ္ေန႔မွာ ခရစၥမတ္ဆုေဆာင္းစာမ်ား ခရစၥမတ္သစ္ပင္မ်ားကို ၾကည့္ကာ ယေန႔ၾကေရာက္ေသာ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္မွသည္ ဘာသာမေရြ လူမ်ိဳးမေရြး ေအးေဆးေသာ ေမတၱာရိပ္မွာ ေမွးမွိတ္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဖုိ႔ ဆုေတာင္းမိေနသည္။ ။
ေ
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ

ၿဖဴစင္ေစတနာ

ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း

အေၾကာက္တရားထဲမွာ
ေတာက္ခနဲ႔ ေခါက္သြားတဲ႔
မေက်နပ္ခ်က္ေတြ လြန္ပါေစ

အေၾကာက္တရားေအာက္မွာ
ေပါက္ခနဲ႔ က်သြားတဲ႔
မ်က္ရည္ေတြ သက္ေသႏွင္႔တကြ
ခမ္းေၿခာက္ပါေစ
အေၾကာက္တရားၾကားမွာ
မေဖါက္ၿပားေသာ
သစၥာတရားေတြ ေ၀ပါေစ
ယေန႔ကစ ထာ၀ရတစ္သက္လုံး တုိ႔ေရႊၿပည္ၾကီးမွာ
ေတာက္ ေတာက္ ေတာက္
အုံးေမာင္းေခါက္သံတုိ႔ေ၀စီ
ရြာစဥ္ဆက္ဆီမွာ သာသနာအလင္းပြင္႔
ၿမိဳ႕ၿပၾကီးဆီထိ လက္ဆင္႔ကမ္း
ကမၻာတစ္၀ွမ္းပါ ေရႊ၀ါေရာင္ လႊမ္းပါေစ
ေပါက္ေပါက္ တစ္ေပါက္ေပါက္က်
စမ္းေရတို႔ေအးၿမ ၿမစ္ေခ်ာင္းတုိ႔
သြင္သြင္းစီး
တုိ႔ေရႊၿပည္ၾကီးမွာ ေအးခ်မ္းသာယာ
မ်ားသူငါ ညီတူညီမွ် ၾကြယ္၀ၾကပါေစ
မေဖာက္မၿပား တရားအသိ သစၥာရွိၾက
သတိမေ၀း ေပးလွဴမၿပတ္
အရပ္တကာ နယ္တကာ
သာသာယာယာ ဘယာမရွိ
ကတိရုိးသား တုိ႔လူမ်ား
မဂ္လမ္းရြယ္ရည္
နိဗာန္ဆီ ဂြမ္းဆီထိလုိ႔ ေရာက္ေစသား
ယခုႏွစ္သစ္ အစၿပဳလွစ္ကာ
ခ်စ္ဖြယ္စကားနဲ႔ ဆုေတာင္းပါးလုိက္သည္
အားလုံး ၾကားၾကား သမွ်
အမွ် အမွ် အမွ်
ကုိယ္စိတ္ၾကည္ၿဖဴ မ်ားထုိလူ
ရႊင္ၿဖဴထပ္တူရပါေစ
ေတာက္သံလဲခ်ိဳ အငုိလဲၿငိမ္း ခပ္သိမ္းသူ သစၥာယူ
မွ်တူထပ္မွ် ရပါေစ။
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ

သင္႔အေပၚမွာ မူတည္တယ္

ေအာင္ၿမင္ေရး လမ္းစ

အိႏၵိယေဒါက္တာ ခရီးလမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း (၁) အိႏၵိယက ရဲစေတး

အိႏၵိယကုိ ေဒါက္တာဂၽြိဳင္းၿပီးသြားရင္ ေက်ာင္းရၿပီးဆုိတာနဲ႔ research ဗီဇာလုပ္ရတယ္ ဗီဇာေၾကးက ေဒၚလာ ၂၀၂ ေဒၚလာ၊ အြန္လုိင္းကေန ေဖာင္ၿဖည့္ဖုိ႔ ေအဂ်င္႔ကိုေပးရတာ ဗီဇာလုပ္ဖုိ႔ သံရုံးသြားရတဲ႔ ဒုကၡေတြကလဲ ဒုနဲ႔ေဒးရွိေသးတယ္။ ရန္ကုန္ အိႏၵိယသံရုံးကေတာ့ ရစ္တာက ဂ်ပန္၀က္အူက အရႈံးေပးရတယ္ေၿပာရမယ္၊ မႏၱေလးက အိႏၵိယေကာင္စစ္၀န္ရုံးက ေတာ့ ရန္ကုန္သံရုံးထက္စာရင္ သက္သာတာေပါ႔၊ ေကာင္စစ္၀န္နဲ႔ ဒါရိုက္ေတြ႔ၿပီး စကားေၿပာရလို႔ အဆင္ေၿပၾကတာမ်ားပါတယ္၊
ဗီဇာရၿပီး ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ အိႏၵိယေရာက္ရင္လဲ ေရာက္တဲ႔ေန႔က စၿပီး နွစ္ပတ္အတြင္း ရဲစေတးလုိ႔ေခၚတဲ႔ ေနထုိင္ခြင္႔မာမစ္ထပ္လုပ္ရေသးတယ္။ ေရာက္ေရာက္္ခ်င္း အေဆာင္ငွားရမွ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ဆီက လက္မွတ္ရမွ က်န္တဲ႔လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြက ဆက္လုပ္လုိ႔ အဆင္ေၿပမွာမုိ႔ အရင္ဆုံး အေဆာင္ရွာရတယ္၊ အေဆာင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အဆင္ေၿပတတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ္ေပးႏိုင္တဲ႔ေစ်းနဲ႔ သူေတာင္းတဲ႔ေစ်း ကိုက္ဦးမွ ၊ မကိုက္ရင္ ထပ္ရွာ ထပ္ရွာ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါ ရက္ေတြၾကာလုိ႔ ရဲစေတးလုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ၾကာ ၿပန္ေရာ၊

ႏွစ္ပတ္ၾကာလုိ႔ ရက္လြန္ရင္ ဒဏ္အရိုက္ခံရတတ္တယ္၊
ေရာက္စေက်ာင္းသားသစ္အတြက္ မေၿပာနဲ႔ အိႏၵိယမွာေက်ာင္းတက္ေနၿပီး ပတ္စပို႔သက္တမ္းကုန္လုိ႔ ဗီဇာသက္တမ္းကုန္လုိ႔ သက္တမ္းထပ္တုိးၿပီး ရဲစေတးလုပ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ကလဲ အားလုံးအစကေနၿပန္လုပ္ရတာပါပဲ၊ အေဆာင္ကေတာ့ ငွားၿပီးသားမုိ႔ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ လက္မွတ္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ရတတ္ပါတယ္၊
ဒါေတာင္ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ ခရီးထြက္ေနရင္ ခရီးလြန္ေနရင္ တစ္ရက္ နွစ္ရက္ေစာင္႔ရၿပန္ေရာ၊
အေဆာင္ပိုင္ရွင္လက္မွတ္ရၿပီးၿပန္ေတာ့ ရပ္ကြက္ရဲစခန္းက ၿပစ္မႈကင္းရွင္းေၾကာင္း ေထာက္ခံစာရဖုိ႔ စခန္းမွဴးကို ေတြ႔ဖုိ႔ သြားရတာကလဲ
တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ ၾကာေနတတ္ တာ စခန္းသြားလုိက္ စခန္းမွဴးက မရွိ၊ ၿပန္လာလုိက္ သြားလုိက္နဲ႔ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာမွ စခန္းမွဴးနဲ႔ ပက္ပင္းတုိးၿပီး ၿပစ္မႈးကင္းရွင္းေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကို ရတတ္ၿပန္ေရာ၊
အဲဒါရၿပီးေတာ့ ၿပီးၿပီးလားဆုိေတာ့ မၿပီးေသးဘူးဗ်၊ ၿမိဳ႕နယ္ခရုိင္ရဲစခန္းကို ေၿပးရၿပန္ ေရာ၊ အေဆာင္ပိုင္္ရွင္ေထာက္ခံစာ၊ ပတ္စပို႔ ဗီဇာမိတၱဴ၊ ေက်ာင္းသားကဒ္မိတၱဴ၊ ကိုယ္တက္ ေနတဲ႔ေက်ာင္းက ေထာက္ခံစာ၊ ရပ္ကြက္ရဲစခန္းေထာက္ခံစာ ၊ အေဆာင္မွာေနေၾကာင္း စီေဖာင္စတဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြ စုံေနေအာင္တင္ရတယ္၊
တစ္ခါတေလ စီေဖာင္က အေဟာင္းၿဖစ္ေနရင္ ပိတ္စပုိ႔အသစ္နဲ႔ ဗီဇာအသစ္ဆုိ ထပ္လုပ္ရၿပန္တယ္၊ ထပ္လုပ္ဖုိ႔ အင္တာနက္က အေဆာင္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ မိသားစု၀င္စာရင္း လစ္ထဲကမွာ ၀င္ၿပိး ေဖာင္ၿဖည့္ရတယ္၊ တစ္ခါတရံ ပတ္စ၀ပ္ကမွားေနလုိ႔ ရြာလည္တုိင္္ပတ္ ေနတတ္ၿပန္ေရာ၊ ခရုိင္ရဲစခန္းေၿပးလိုက္ အင္တာနက္ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာဆုိင္ေၿပးလုိက္ ပတ္စ၀ပ္ရဖုိ႔ အေဆာင္ပိုင္ရွင္ဆီဖုန္းဆက္လုိက္နဲ႔ ခ်ာလပတ္ကို လည္ေနတတ္ၿပန္ေရာ၊ ကိုယ္တင္လားဆုိေတာ့ ဒီအနမလုိင္းမွာ ေက်ာင္းလာတက္ေနတဲ႔ အာဖရိကက ေက်ာင္းသား ေတြလဲ ကို္ယ္လုိမထူးမၿခား ေၿပးလႊားေနၾကတာ ေတြ႔ရလုိ႔ ေမာတာကို ေမာေတာ့ ေမာတာေပါ႔ ဒါေပမယ့္ အေမာဘူးလုိ႔ ေၿဖသာခဲ႔ရတယ္၊
ကိုယ္ေနတဲ႔ ေနရာ ကိုယ္ေက်ာင္းတက္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕နဲ႔ ခရိုင္ရဲစခန္းရွိတဲ႔ ၿမိဳ႕က အနီးအေ၀းအေပၚမူတည္ၿပီး ကားခ သြားခလာခ စားစရိတ္ေတြကလဲ ကုန္ၿပန္ေရာ၊ ေရာက္စ ေက်ာင္းသားအသစ္ေတြဆုိ ပိုေတာင္ ကုန္က်ၾကဦးမွာ၊ ေၿပာရရင္ေတာ့ သူ႕ဆန္စားရဲမွ ဆုိ တာလုိ သူ႕ႏိုင္ငံမွာေနေတာ့ သူ႕ဥပေဒေပါ႔ ၊ မၿပီးဆုံးေသးတဲ႔ ph.D ခရီးလမ္းကို ဆက္ ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ ရဲစခန္းေတြဆီမွာ သြားရတာ လာရတာ အေတြ႕အၾကဳံေလးေတြပါ ၊ အိႏၵိယ ကိုေက်ာင္းလာတက္ၾကမယ့္ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္မ်ား ဗဟုသုတရၾကေစဖုိ႔ အေတြ႔အၾကဳံတစ္ ခ်ိဳဳ႕ကို ေ၀ငွလုိက္ရတာပါ။
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ
17.12.2014