Wednesday, 22 April 2015

ဒိန္ခ်ဥ္ အေတြး
**********************
မနက္ခင္းထုိင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနၾက စီ၀ပူရီ လမ္းမၾကီးေဘး ေကအမ္နာရာဘက္က လာရာ လမ္းဆုံေလးနားတြင္ မနက္ခင္းေစ်းေလးတစ္ခုရွိသည္၊
ထုိေစ်းေလးတြင္ ေတာရြာဘက္မွ အသီးသီးတက္ၿပီး လာေရာင္းေသာ ေတာသူေတာင္သား ေစ်းသည္ေတြကမ်ားသည္၊ ဆုိင္နဲ႔ ကနားနဲ႔ မဟုတ္ လမ္းေဘးတြင္ ဘန္းေလးေတြခင္း၊ ပီနံအိတ္ေလးေတြ ခင္းကာ ပါလာေသာ ၊ သေဘၤာသီး၊ ဟင္းႏုနယ္ရြက္၊ ဒိန္ခ်ဥ္၊ ငါး၊ ရုံးပတီသီး၊ သခြားသီး၊ ၿငဳပ္သီး၊ ေက်ာက္ဖရုံသီးစတဲ႔
ၿခံထြက္သီးႏွံေလး ေတြကုိ လာေရာင္းၾကတာၿဖစ္သည္၊ ေနမြန္းတည့္တာနဲ႔ ဆုိင္ေလးေတြက အလွ်ိဳလွ်ိဳေပ်ာက္သြားသည္ သူတုိ႔တစ္ေတြ ဆုိင္ရာ ဆုိင္ရာ ရြာေတြဆီကို ၿပန္ကုန္ၾကသည္၊ မနက္ခင္း လင္းတာနဲ႔ ေရာက္လာသည္၊ ေနမြန္းတည့္တာနဲ႔ ၿပန္ၾကသည္၊ ေစ်းသည္
အမ်ားစုက ေတာကမုိ႔ အဂၤလိပ္လုိ မေၿပာတတ္တာမ်ားသည္၊ ေၿခဟန္ လက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ခါ တမီးလ္ စကားနဲနဲပါးပါး ညွပ္ေၿပာ၊ တစ္ခါတရံေဘးနားက ၾကက္သားသည္ကုိ ဘာသာၿပန္ခုိင္းၿပီး ၀ယ္ရသည္၊
အဲဒီေစ်းသည္ေတြထဲမွာ သေဘာေကာင္းသူလဲ ပါသည္၊ ေစတနာဆုိးသူလဲပါသည္၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ေရာင္းတဲ႔ ေစ်းသည္ေတြက ႏွစ္ေယာက္ရွိသည္၊ တစ္ေယာက္ အရပ္ခပ္ပုပု၊ အသားညိဳညိဳလုံးလုံး မ်က္ႏွာေပါက္္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ အသက္ ေၿခာက္ဆယ္အရြယ္ အဖြားတစ္ေယာက္ၿဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ေယာက္ အသက္ငါးဆယ္အရြယ္ အရပ္ခပ္ရွည္ရွည္ မ်က္ႏွာက ခပ္တင္းတင္း ၿဖစ္သည္၊
အမ်ားအားၿဖင္႔ ဒိန္ခ်ဥ္ကို အဖြားဆီက ၀ယ္ၿဖစ္ေနတာမ်ားသည္၊ သူက ရူပီးတစ္ဆယ္ေပး လုိက္ရင္ လၻက္ရည္ေသာက္ ဖန္ခြက္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ခြက္ထက္ ပုိပိုသာသာထည့္ေပးတတ္သည္၊ တစ္ခါ သူေပးလုိက္တဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ေတြက ပုရြက္ဆိတ္ေတြပါေနတတ္သည္၊
တစ္ခါတစ္ခါ ေနာက္က်သြားရင္ သူဆုိင္ေလးက လူက်တတ္တာမုိ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ကို တစ္ခြက္စာပဲရတာမ်ားသည္၊ ထုိအခါ အဖြားက တမီလ္လုိ ဘာေတြေၿပာမွန္းမသိ၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲဘာသာ ၿပန္မိတာက ဒီေန႔ေတာ့နဲ႔ သြားတယ္၊ ေနာက္ရက္ဆုိ ဒီထက္ မ်ားမ်ား ထည့္ေပးမယ္ေနာ္ လူေလး၊ လုိ႔ အလုိလုိ ဘာသာၿပန္မိေနသည္၊
တစ္ခါတစ္ခါ မနက္ခင္း ကုိယ္က အိပ္ယာထေနၿမင္႔သြားလုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တာ ေနာက္က်သြားရင္ အဖြားဆုိင္ေလးက ဒိန္ခ်ဥ္ေတြက ကုန္ေနတတ္သည္၊ ထုိအခါ သူအေနာက္ဘက္ အရပ္ရွည္ရွည္ ဒိန္ခ်ဥ္သည္ဆီမွာ ၀ယ္လုိက္ရသည္၊ သူက အဖြားလုိမဟုတ္ ရူပီတစ္ဆယ္ဖုိးမွ တစ္ခြက္ပဲေပးသည္၊ ဆက္ဆံပုံဆက္ဆံနည္းကလဲ အဖြားနဲ႔ကြာသည္၊ ခပ္တင္းခပ္း ဒိန္ခ်ဥ္က လွမ္း မေပးရေသးခင္ ေငြကို အရင္ဆုံး လွမ္းယူသည္၊
ဒီလုိေတြ ခနခနၾကဳံေနေတာ့ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒိန္ခ်ဥ္ကို အဖြားဆီက ၀ယ္ၿဖစ္ေနတာမ်ားေတာ့သည္။ ပုရြက္ဆိတ္ေတြပါေပမယ့္ ေစတနာက ၿဖဴေနသူမုိ႔ ခြင္႔လႊတ္ၿဖစ္သည္၊ ကိုယ္က ေနာက္က်လုိ႔ အဖြားထည့္ေပးတဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္ေလးေတြ နည္းေနေပမယ့္ ေစတနာက အၿပည့္ၿဖစ္ ေနတာမုိ႔ နားလည္ကာခြင္႔လႊတ္ၿဖစ္သည္၊
အဖြားစိတ္္သည္ ဒိန္ခ်ဥ္လုိ ေဖြးေဖြးၿဖဴေနတာ သိသည္၊ ကိုယ္အပါ အ၀င္ လူတုိင္းလူတုိင္း စိတ္သည္ ဒိန္ခ်ဥ္ေလးေတြလို ၿဖဴေဖြးေနမယ္ဆုိရင္ -------------------
***************************************
ေရႊမန္းသား

No comments:

Post a Comment