ဘ၀ရဲ႕ အပူအပိုင္းအစမ်ား

***************************
အိမ္မက္တုိင္းကုိ အေငြ႔မပ်ံဖုိ႔ စိတ္ကူးၾကည့္သည္
သုိ႔ေသာ္ ထုိစိတ္ကူးမ်ား ကိုယ္တုိင္က
အေငြ႔အၿဖစ္ လႊင္႔တက္ပ်ံသြားၿမဲ

ဘ၀သည္လဲ
တည္ေဆာက္ၿခင္း ကံတရားတစ္ခု၏ ပုံေဖာ္မႈတြင္ အၾကဳံး၀င္၍
ေတာက္ေလာင္ေနရၿခင္းၿဖစ္ေခ်သည္
အမွန္္က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိုယ္တုိင္က ေလာင္စားမ်ားၿဖစ္ေနသည္
ကုိယ္တုိင္လဲ ရွိဳ႕ၾကည့္ဖူးသည္
သူတစ္ပါး ရွိဳ႕တာလဲ ခံရဖူးသည္
ကုိယ္တုိင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွိဳ႕ၾကည့္ေတာ့
မပူသေယာင္ အပူေကာင္ကို သရုပ္ေဆာင္ကာ ေအးေအးေဆးေဆး ေႏြးေႏြးေထြးေထြး
သူတစ္ပါးက ကိုယ့္ကိုယ္လာရွိဳ႕ေတာ့
ေစြ႔ေစြ႔ခုန္ ယူၾကဳံးမရ အပူလုံးၾကြ
ဘ၀သည္ ပကာသနေတြနဲ႔ေလ ေလာင္ၾကသည္
ထာ၀ရ ဆုိတာေတြနဲ႔လဲ ေလာင္ၾကသည္
တစ္ခနဆုိတာေတြနဲ႔လဲ ေလာင္ၾကသည္
အေမွာင္ညေနမ်ားစြာနဲ႔လဲ ေလာင္ၾကသည္
သန္ေခါင္ထက္ ညဥ့္မနက္ေတာ့ပါဘူးဆုိေသာ
အေတြးမ်ားနဲ႔လဲ ေလာင္ၾကသည္
ေဘးစကားေတြနဲ႔လဲ ေလာင္ၾကသည္
ေတာင္မက် ေၿမာက္မေရာက္
ေတာက္ေလွ်ာက္ေလာင္ေလာင္ လာေနၿပီ
ေလာင္ရင္းနဲ႔ ေမွာင္
ေမွာင္ရင္းနဲ႔ မုိးခ်ဳပ္
ခပ္သုတ္သုတ္ ခရီးႏွင္
ဘာဆုိ ဘာမွ မၿပင္ဆင္လုိက္ရပါပဲ
မုိးက စုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ႔ၿပီ
ေလာင္ရင္းနဲ႔ အလင္းမရ ဘ၀က တစ္ခန္းရပ္ခဲ႔ၿပီ
အဲဒီေတာ့မွ ေနာင္တေတြနဲ႔ ထပ္ေလာင္ေနဦးမယ္ ဆုိရင္။
********************
ေရႊမန္းသား