ညီမေလးေရ
ၿမန္မာၿပည္မွာ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြထြက္ေတာ့ အြန္လုိင္းမွာ ခ်က္တင္အၿမဲ တမ္းထုိင္ၿဖစ္ေနတဲ႔ တပည္ေလးတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္လာတယ္၊ ဒီႏွစ္လည္း ဆယ္တန္းက်ၿပန္တယ္တဲ႔၊သူကုိေလ႔လာလုိက္ ေတာ့ က်ဴ႐ွင္ေတာ့သြားပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႔ သူသြား တဲ႔က်ဴ႐ွင္ တကယ္က်ဴ႐ွင္မဟုတ္ပဲ၊ အင္တာနက္ဆုိင္က ၾကဴ႐ွင္ၿဖစ္ေနတယ္ေလ၊ တစ္ရက္ကိုစာက်က္ၿဖစ္တာထက္ အြန္လိုင္းမွာခ်က္တင္ထိုင္ေနတဲ႔ အခ်ိန္က သူအတြက္ပိုမ်ားေနတယ္၊
ကုိၾကီးအၿမင္ကိုေၿပာရရင္ ခ်က္တင္ထိုင္တယ္ဆုိတာ တ႐ုပ္သိုင္းဝတၳဳဖတ္ေနရ သလုိပဲေလ၊ ၿပီးလည္းၿပီးသြားေရာဟာကနဲ႔ၿဖစ္ၿပီး မွတ္သားစရာသိပ္မက်န္ခဲ႔ ဘူူးေလ၊ အြန္လုိင္းမွာလဲ ဒီလုိပါပဲညီမေလးရယ္၊ ခ်က္ေနတုန္းေတာ့ ဟုတ္သလုိ႐ွိေပမဲ႔ တကယ့္ တကယ္အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ ေနာက္ဆုံးၾကေတာ့ အႏွစ္သာရက နဲနဲပဲက်န္တာေလ၊
အြန္လုိင္းထုိင္ၿပီး အင္တာနက္သုံးတတ္တာေကာင္းပါတယ္ ညီမေလးရယ္၊ ဒါေပ မဲ႔ ခ်က္တင္တစ္ခုတင္မကပဲ၊တၿခားအသိပညာဗဟုသုတရမယ့္ ဆုိဒ္ေတြကိုေလ႔ လာမယ္ဆုိရင္ ခ်က္တင္ထုိင္တာထက္ အက်ိဳး႐ွိမယ္ထင္ပါတယ္၊
ကမၻာေလာကၾကီးက လူတုိ္င္းလူတုိင္းအတြက္ တစ္ရက္ကို (၂၄) နာရီအတိအ က် ေပးထားတာေလ၊ ဘယ္သူကုိမွ မ်က္ႏွာလုိက္ၿပီး ပုိမေပးထားပါဘူး၊ ေပးထားတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုိ တန္းဖုိး႐ွိ႐ွိ သုံးတတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သုံးတတ္တဲ႔သူေတြအတြက္ တန္ဖုိး႐ွိတဲ႔ လက္ေဆာင္ေတြရမွာေပါ႔၊ မသုံးတတ္ရင္ေတာ့ တစ္ႏွစ္လာလဲ ဒီဘဝ၊ ဒီအေၿခ ေန၊ ဒီစတုိင္ပဲဆုိရင္ အသက္သာၾကီးၿပီး အခ်ိန္မစီးတဲ႔သူ ၿဖစ္ေနမွာေပါ့၊
ခ်က္တင္ဆုိတာ ညီမေလးသိတဲ႔အတုိင္းပါပဲ၊ ခ်က္ၿပီးရင္ ထခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ေလ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေရးထားတဲ႔စာေလးေတြ၊ ကဗ်ာေလးေတြဖတ္ၿပီး ကိုယ္ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိ ကုန္ေနတာေလ၊ ေနာက္ဆုံး မင္ဘာကုန္လုိ႔ နာရီ ၿပည့္လုိ႔ ဆုိင္ထဲကထြက္လုိက္ေတာ့မွ ကုန္သြားတဲ႔အခ်ိန္ေတြ၊ ကုန္သြားတဲ႔ပုိက္ဆံေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ႏွေၿမာစရာ ေကာင္းလဲ၊ ကိုၾကီးေၿပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ ညီမေလးကိုယ္တုိင္ စဥ္းစားၾကည့္ ေစခ်င္ ပါတယ္။
အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖုိးမထားမိလို႔ ရာဇဝင္ထဲမွာ ၿမင္းခံေတာ္ငၿပည့္ဟာ အသက္ ဆုံး႐ႈံးခဲ႔ရဘူးတယ္ေလ၊ ေၿပာရရင္ေတာ့ ညီမေလးရယ္ အခ်ိန္ဆုိတာ ဘဝပါ၊ အခ်ိန္ကို တန္ဖုိးထားပါမွ ကိုယ့္ဘဝကုိ တန္ဖိုးထားရာေရာက္မယ္ေလ၊ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလုိေၿပာရ လဲဆုိရင္ မိနစ္ေတြေလးကုိ စကၠန္႔ေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ထားၿပီး၊ နာရီေတြၾကၿပန္ေတာ့ မိနစ္ေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕ထားၿပန္တာေလ၊ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီနာရီေတြကို စုေပါင္းလုိက္ရင္ ရက္ေတြ၊လေတြ၊ႏွစ္ေတြၿဖစ္လာတာေလ၊ အဲဒီႏွစ္ေတြကမွ အသက္ေတြ၊ဘဝေတြ ၿဖစ္လာတာမဟုတ္လား၊ ခုလုိ ခ်က္တင္ထုိင္ရင္း ညီမေလးအခ်ိန္ေတြၿဖဳန္း၊ပိုက္ဆံေတြ ၿဖဳန္းေနရင္ ညီမေလးဘဝကို ညီမေလးကိုယ္တုိင္ တစ္စခ်င္း၊တစ္ခဏခ်င္း ႐ုိက္ခ်ိဳးေန တယ္ဆုိတာ ေတြးၾကည့္ၿပီး သိေစခ်င္တယ္။
ညီမေလးေရ မုိးေရမိုးေပါက္ေလးေတြဟာ ေကာင္းကင္ကေန တစ္ေပါက္ခ်င္းစီ သက္ဆင္းလာတာေလ၊ ေၿမၾကီးေပၚေရာက္မွ၊ ကန္ေတြေခ်ာင္းေတြထဲေရာက္မွ အစုအေဝးနဲ႔၊ ေရၿပင္ၾကီးအၿဖစ္နဲ႔ၿမင္ေတြ႕ရတာေလ၊ ဒီလုိပါပဲ ညီမေလးရယ္ ခုညီမေလး အင္တာနက္ ဆုိင္လာသုံးေနတာဟာ ခဏေလးခဏေလးေတြၿဖစ္ေပ မဲ႔ အဲဒီခဏေလးေတြစုေပါင္းလုိက္ရင္ အခ်ိန္ေတြအမ်ားၾကီးၿဖစ္လာမွာေနာ္၊
ခုလုိအက်ိဳး႐ွိတဲ႔အခ်ိန္ေလးေတြကို တန္းဖိုး႐ွိလာေအာင္ ညီမေလးေၿပာင္းလဲ အသုံးခ်ၾကည္႔ပါလား၊ ညီမေလးဘဝ သုံးႏွစ္အတြင္း ေၿပာင္းလဲလာမွာေလ၊ ဥပမာ စာဖတ္တာ၊ အလုပ္တစ္ခုခုကို အခ်ိန္ေလးေပးလုပ္တာစတာေလးေတြေပါ႔၊ ကိုယ္က မိန္းကေလးဆုိေတာ့ ခုလုိခ်က္တင္ထုိင္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြကိုေလွ်ာ့ၿပီး၊ ဒီလုိအခ်ိန္မွာ ပန္းထုိးတာ၊ စက္ခ်ဳပ္တာ၊ ကိုယ္အတြက္ ဗဟုသုတရမဲ႔ စာေပေတြဖတ္မယ္ဆုိရင္ ညီမေလး ဘဝတုိးတက္မလား၊ ဆုတ္ယုတ္မလား ဆုိတာ ညီမေလးကိုယ္တိုင္ေတြးၾကည္႔ရင္ သိမွာပါ၊
ညီမေလးေရ ၿပန္အစားထုိးလုိ႔ မရတဲ႔အထဲမွာ အခ်ိန္ေတြပါတယ္ဆုိတာ မေမ႔ေစ ခ်င္ဘူးေလ၊ အခ်ိန္ေတြလြန္သြားမွ ေနာင္တေတြတသီးၾကီးနဲ႔ငုိေနလုိ႔ မၿဖစ္ဘူးေနာ္၊ ေနာင္တဆုိလုိ႔ ညီမေလးကို ေနာင္တရစရာအေၾကာင္းေလးေတြ ဆက္ေၿပာလုိက္ဦး မယ္ေနာ္၊
ေနာင္တရစရာ အေၾကာင္းက (၁၀)ပါးေတာင္႐ွိတယ္ ညီမေလးရဲ႕၊ အဲဒါေတြက--------
(၁) ငယ္စဥ္မွာ ပညာမသင္ခဲ႔မိလုိ႔လဲေနာင္တ ရတတ္တယ္၊
(၂) ဒုတိယအ႐ြယ္ေရာက္လုိ႔ ပစၥည္းဥစၥာမစုေဆာင္းထားရင္လဲ ေနာင္တရတတ္တယ္၊
(၃) သူတစ္ပါးရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းကိုခြဲမိခဲ႔ရင္လည္းေနာင္တ ရတတ္တယ္။
(၄) သူတစ္ပါး အသက္ကိုသတ္ခဲ႔ရင္လည္း ေနာင္တရတတ္တယ္၊
(၅) သူမ်ားသားမယားကို ၿပစ္မွာေစာ္ကားခဲ႔ရင္လည္းေနာင္တ ရတတ္တယ္။
(၆) ပစၥည္းေတြ႐ွိၿပီး သူတစ္ပါးကို မေပးမကမ္းမလွဴဒါန္းရင္လည္း ေနာင္တရတတ္ တယ္၊
(၇) မိဘေတြကို မေသဆုံးခင္မွာ မၿပဳစုလုိက္ရရင္လည္း ေနာင္တရတတ္တယ္၊
(ဂ) သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕ ဆုံးမစကားကို မနာယူခဲ႔ရင္လည္းေနာင္တရ တတ္တယ္၊
(၉) ပညာ႐ွိေတြဆီမွာ ပညာမသင္ခဲ႔မိရင္လည္း ေနာင္တရတတ္တယ္၊
(၁၀) ငယ္ငယ္က အက်င္႔စာရိတၱမေကာင္းခဲ႔ရင္လည္း ၾကီးလာတဲ႔အခါမွာ ေနာင္တရ တတ္တယ္၊
ကဲ ညီမေလးေရ ဒါေတြကေတာ့ ေနာင္တရစရာအေၾကာင္းေတြေပါ႔၊ ညီမေလးလဲ အဲဒီ လုိေနာင္တရစရာအေၾကာင္းေတြနဲ႔ မၾကဳံမဆုံေအာင္ ၾကိဳးစားထားေနာ္၊
ဒီစာေလးကို ဖတ္ၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး ခ်က္တင္ထုိင္တာေတြကို ရပ္ၿပီး၊ တန္ဖုိး႐ွိတဲ႔ အခ်ိန္္္္ေတြကုိ တန္ဖိုုး႐ွိတဲ႔အလုပ္ေတြနဲ႔ အစားထိုးကာ ညီမေလးဘဝ တန္ဖုိး႐ွိေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္ပါေနာ္။
ေရႊမန္းသား ( အရွင္အကုၤရ)
No comments:
Post a Comment