ခန္းေဆာင္ေရႊ ရေဝတြင္းမွာလ၊
ခ်မ္းေပါင္ေလ တေဖတင္းေသာ္လည္း၊
ေျဖရင္းရယ္တဲ့ ခိုက္ခိုက္တုန္။
မ်က္တစ္ခတ္၊
ျပက္လွ်ပ္ကယ္ တစ္ဗီဇနာမွ်၊
ထည္အလႊာ အကုန္ေထြးေသာ္လည္း၊
ၾကည္အသာ မလံုေသးပါဘု၊
မွိတ္ပါလွ်င္ လိပ္ျပာက ေအးတာမို႔၊
ေသြးလန္႔လို႔ခုန္။
ယမ္းေယာင္ကာ တလ်က္ညည္းမိေတာ့၊
သန္းေခါင္မွာ ျမၾကက္သီးေတြက၊
တဖီးဖီး ပ်ံ႕လို႔ငယ္အံု၊
ဗ်ာဆံုတဲ့ ရာသီပဲ။
ေငြႏွင္းငယ္မႈန္၊
ေလညင္းရယ္ တသုန္သုန္ႏွင့္၊
ခ်မ္းပံုမွာ ကမ္းကုန္ရစ္တာမို႔၊
မန္းတုန္ေအာင္ လမ္းဆံုကဟစ္ခ်င္ေတာ့၊
သည္ေခတ္မွာ သည္လိုဟာျဖင့္၊
သည္ကိုယ္မွာ ေသေသလုပါေပါ့၊
ကမၻာကို ျဗဟၼာတို႔ျပဳခဲ့တယ္၊
ေဆာင္းရတုပြဲ။ ။
( အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ)
ကၽြႏု္ပ္သည္ မႏၱာေဆာင္းကို သတိရတုိင္း အထက္ပါ အခ်ဳပ္တန္း ဆရာေဖ၏ ေဆာင္းရတုေတးထပ္ကေလးကုိ ခဏခဏရြတ္မိေလသည္၊
ကၽြႏု္ပ္နဲ႔ မႏၱာေဆာင္းမွာ စိမ္းလွသည္မဟုတ္ ကၽြႏု္ပ္စာသင္သား ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အေနအမ်ားဆုံးၿမိဳ႕ကုိ ညႊန္းဆုိပါဆုိလွ်င္ မႏၱေလး ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ညႊန္းဆုိရေပမည္၊
ကၽြႏု္ပ္သည္ မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးတြင္ စာေပသင္ၾကားရင္း ေနထုိင္ခဲ႔ သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္မကၾကာေလသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင္႔ပင္ မႏၱလာေဆာင္း သည္လည္း ကၽြႏု္ပ္၏ရင္ထဲအသည္းထဲတြင္း စြၿမဲထင္က်န္ရစ္ေနေလ သည္။
အႏွီ မႏၱာေဆာင္းသည္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္း၏၊ လြမ္းေမာဖြယ္ရာၿဖစ္၏၊ ခုိက္ ခုိက္တုန္ေနေအာင္ ေအးလွ၏၊ ပူၿပင္းလွေသာ အညာေဒသတြင္ မႏၱလာ ေဆာင္းအရိပ္ေအာက္တြင္ သြားလာလႈပ္ရွားရသည္မွာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ၿဖစ္၏
ေဆာင္းႏွင္းေအးေအး လေကြးေကြးေအာက္တြင္ မႏၱေလးေရႊေတာ္ၾကီးက ဇာတ္ေတြ၊အၿငိမ္သဘင္ေတြမွာ အရပ္တစ္ကာ ၊ ဘုရားပြဲမ်ားစြာတြင္ ကလုိ႔ေကာင္း၊ ဆုိလုိေကာင္းေအာင္ရွိၾက၏၊ မႏၱာေရႊၿမိဳ႕သူ ေရႊၿမိဳ႕တုိ႔မွာ လည္း သူ႕အရပ္ႏွင္႔ သူ႔ဇာတ္ အားေပးၾက၊ ၾကည္႔ရႈၾက ၊ မုိးစင္စင္လင္းမွ ၿပန္ၾက၏၊ မႏၱလာေဆာင္းရဲ႕ ႏွင္းေဖြးေဖြး ရာသီဥတုေအးေအးတြင္ မႏၱလာပြဲၾကည္႔ ပရိတ္သတ္မ်ားမွာလဲ ေႏြးေထြးေထြး ရွိလွ၏။
ကၽြန္ဳပ္ မစိုးရိမ္တုိက္သစ္ၾကီးမွာ ေနထုိင္စဥ္တြင္ ေဆာင္းမနက္ခင္း တုိင္း လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသားလဲၿဖစ္ရ ဆြမ္းကိစၥလဲအဆင္ေၿပေစရန္ ဘုံေလာင္းတုိးခဲ႔ဖူး၏၊ မႏၱလာေဆာင္းေအးေအး ေအာက္တြင္ ကုိရင္ေပါက္စ ကေလးေတြႏွင္႔ ေၿပးရင္းလႊားရင္း ဘုံေလာင္းေလာင္းမည္႔ ဆြမ္းဒကာ၊ ဒါယိကာမအိမ္ရွာရင္း စ ၊ဒ ၊ဘ ၊၀ ၊ လုပ္ခဲ႔ရသည္မွာ အခုအခ်ိန္မွာ လြမ္းခ်င္စရာ၊ ႏွစ္ခါၿပန္မရ ႏိုင္ေသာ ငယ္မူငယ္ေသြး လြမ္းစရာေလး တစ္ခုပင္။ စ၊ ဒ၊ ဘ၊ ၀၊ ဆုိသည္မွာ ေစာေစာထ၊ ဒုန္းေၿပး၊ ဘုံေလာင္းတုိး၊ ၀ ေအာင္စားဆုိေသာ မန္းစာသင္သားတုိ႔ အၾကား ဆုိရိုးစကား တစ္ခုပင္ၿဖစ္ေလသည္၊
ႏိုင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနတကၠသုိလ္( န.ပ.သ) မႏၱေလးသုိ႔ တက္ေရာက္ ရေသာအခ်ိန္တြင္လည္း မႏၱလာေဆာင္းႏွင္႔ကား ငယ္ေပါင္း ၾကီးေဖာ္ပမာ အဆက္အသြယ္မၿပတ္ခဲ႔ပါ၊
ေဆာင္းမနက္တုိင္း က်ဳံးေဘးသုိ႔သြားကာ ေဆာင္းနွင္းေဖြးေဖြး က်ဳံးေလ ေအးေအးကို အရသာခံရွဴရွဳိက္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ၿဖစ္ေလသည္၊
တကၠသုိလ္အလယ္က မ်က္ခင္းၿပင္ၾကီးေပၚတြင္လဲ ေဆာင္းႏွင္းေဖြးေဖြး ေတြေတြ စုံစီပလုံညီ က်ေနသည္ကိုလည္း မ်က္စိအရသာခံၾကည္႔ခဲ႔ဖူး သည္၊ ထုိေဆာင္းႏွင္းေဖြးေဖြးကြင္းၿပင္ၾကီးကိုေငးကာ ကြင္းၾကီးပတ္ ေလွ်ာက္လွ်က္ စာအံ၊စာၿပန္လုပ္ရသည္မွာလည္း အရာသာတစ္မ်ိဳးပင္၊
မႏၱလာေဆာင္းသည္ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖေၿပာသလုိပင္ ေငြနွင္းရယ္ တမႈံမႈံ ေလညွင္းရယ္ တသုန္သုန္ႏွင္႔ ကမ္းကုန္ေအာင္ ေအးေလသည္၊
သို႔ကေလာက္ေအးခ်မ္းေသာ္လည္း မႏၱလာေဆာင္းသည္ မုန္းဖုိ႔မေကာင္း တစ္မ်ိဳးေလး ခ်စ္ဖုိ႔ပင္ ေကာင္းေနေသးသည္၊ ေဆာင္းရာသီစာၿဖစ္ေသာ ငခ်ိတ္ေပါင္း၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ မုန္႔ေပါင္း၊ ပဲၿမွစ္၊ ေခါပုတ္၊ ခဲတန္းေခ်ာင္းစေသာ ရာသီစာ အစားအေသာက္ ေကာင္းမ်ားမွာလည္း ထုိအခ်ိန္အခါမွပင္ စားရ၊ ေသာက္ရတာ ခံတြင္းေတြ႕လွေလသည္။
ထုိေဆာင္းအခ်ိန္အခါတြင္ မႏၱလာက အရပ္တကာမွာ ဘုရားပြဲေတြ အၿပိဳင္အဆုိင္ က်င္းပၾက၏၊ ညဖက္တြင္ ဇာတ္ပြဲေတြ၊ အၿငိမ္႔ပြဲေတြႏွင္႔ စည္းကားသလုိ မနက္လင္းအာရုဏ္က်င္းတာႏွင္႔ ေဆာင္းေအးေအး ႏွင္းႏွင္းေဖြးေဖြးေအာက္တြင္ သံဃာေတာ္ေတြကို စာေရးတန္ဆြမ္း ေလာင္းလွဴၾကေတာ့၏၊ ေဆာင္းမနက္ခင္းတိုင္း ေဆာင္းႏွင္းေဖြးေဖြး ေဆာင္းေလေအးေအးထဲတြင္ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ သံဃာေတာ္ မ်ားၾကြေတာ္မူပါ ဘုရား၊ စသည္အားၿဖင္႔ စာေရးတန္မဲၾကြရန္ သံဃာေတာ္ ေတြပင္႔ေလွ်ာက္ေသာ အသံမ်ားသည္ ဘ၀ဂ္ညံေနတတ္၏၊
ထ႔ုိေၾကာင္႔ မႏၱလာေဆာင္းသည္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္း၏၊ လြမ္းေမာဖြယ္ၿဖစ္၏၊ ဘယ္အရပ္ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေဒသေနေန မႏၱလာေဆာင္းရင္ခြင္ထဲ ခုိ၀င္ဖူးသူတို္င္း မႏၱလာေဆာင္းကို သတိရေနမွာ အေသအခ်ာပင္၊
ယခု ကၽြန္ဳပ္သည္ပင္လွ်င္ မႏၱလာေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးႏွင္႔ ေ၀းရာ မဇၥ်ိမေဒသ သုိ႔ Ph.D ေဒါက္တာဘြဲ႕သင္ယူရန္ေရာက္ရွိေနပါလွ်က္ မႏၱလာေဆာင္းကို လြမ္းလွ်က္ေနပါေၾကာင္း ။ ။
ေရႊမန္းသား ( အရွင္အကုၤရ)
