ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၾကားဖူးတာၾကာၿပီၿဖစ္တဲ႔ ပုံၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ ဥပမာေၿပာၾကည္႔ ခ်င္ပါတယ္၊ ပုံၿပင္ေလးက ဒီလုိပါ၊ တစ္ခါက ေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲမွာ ရေသ႔ၾကီးတစ္ ပါးသီတင္းသုံးေနပါတယ္။
အဲဒီရေသ႔ၾကီးဟာ ေမတၱာတရားၾကီးမားေလေတာ႔ ရေသ႔ ၾကီးေက်ာင္းသခၤန္းအနီးမွာ သမင္းေလးေတြ၊ ဒရယ္ေလးေတြ၊ အၿမဲတမ္းလာလာၿပီး အစာရွာၾကတယ္၊ နားေနၾကတယ္၊ ညညဆုိလဲ က်ားေတြ၊ ၿခေသၤ႔ေတြဟာ ရေသ႔ၾကီး ရဲ႕ေက်ာင္းအရိပ္ မေတၱာအရိပ္ေအာက္မွာ လာၿပီး အိပ္စက္အနားယူၾကပါတယ္၊
အဲဒီလုိန႔ဲ တစ္ေန႔မွာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္က ေအာက္ဒုိးထြက္ရင္း အဲဒီရေသ႔ၾကီး သီတင္းသုံးရာ ေက်ာင္းသခၤန္းကိုေရာက္လာၿပီး ေလာကရဲ႔ အၿငိမ္းေအးဆုံး ပုိင္ရွင္အၿဖစ္ တင္စား ကဗ်ည္းထုိးၿပီး အဲဒီရေသ႔ၾကီးကို ပန္းခ်ီဆြဲယူသြားပါတယ္၊
ဒီလုိနဲ႔ ေနလာလုိက္တာ နွစ္ေတြအေတာ္ၾကာလာေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာဟာ ငါေတာ႔ ေလာကရဲ႕ အၿငိမ္းခ်မ္းဆုံးပုံတူ ပန္းခ်ီကားေတာ႔ ရၿပီ ၊ ေလာကရဲ႕ ခက္ထန္ၾကမ္း တမ္းဆုံးလူရဲ႕ ပုံတူရဖုိ႔ ရွာဦးမွပဲဆုိၿပီး လွည္႔လည္လာလုိက္တာ ေစာေစာက ရေသ႔ၾကီး သတင္းသုံးေနထုိင္းသြားတဲ႔ ေက်ာင္းသခၤန္းနားရဲ႕ အနီးမေ၀းမွာ သမင္း ေလးေတြ၊ ဒရယ္ေလးေတြ ၊ ယံုေလးေတြကို အရွင္လတ္လတ္ ခုတ္ထစ္သတ္ၿဖတ္ စား ေသာက္ေရာင္းခ်ေနတဲ႔ မုဆုိးတစ္ေယာက္ကုိ သြားေတြ႔ပါတယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပန္းခ်ီးဆရာက ငါေတာ႔ ေလာကရဲ႔ အရက္စက္ဆုံး လူသားကို ေတြ႔ၿပီးဆုိၿပီး ခြင္႔ေတာင္းၿပီး ပန္းခ်ီဆြဲပါတယ္၊ ပန္းခ်ီလဲဆြဲၿပီးေရာ မုဆုိးၾကီးကို ေက်းဇူးတင္စကားေၿပာၿပီး ၿပန္မယ္အလုပ္မွာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္မ်ားဆီက ဒီေနရာမွာ အလြန္အင္မတန္မွ ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ရေသ႔အၾကီးအေၾကာင္း စကား စပ္မိၾကေတာ႔ အဲဒီရေသ႔ၾကီးဟာ တစ္ၿခားသူမဟုတ္ပါဘူး အခု သားေကာင္ေတြကုိ ရက္စက္စက္ ခုတ္ထစ္ေရာင္းစားၿပီး စားေသာက္ေနတဲ႔ မုဆုိးၾကီးပဲ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း ေၿပာၿပေတာ႔ ပန္းခ်ီဆရာခမ်ာ အံၾသေနရွာပါေရာလား၊
ဒါေၾကာင္႔ စာဖတ္သူကို ေၿပာၿပခ်င္တာပါ တရားထူးတရာၿမတ္နဲ႔ သတ္သတ္မွတ္ မွတ္ ဘ၀ကုိ စိတ္ခ်ရေအာင္ မွတ္တမ္းမတင္ႏိုင္ေသးသေရြ႔ ဘ၀ဟာ နိမ္႔ခ်ီတစ္ခါ သာခ်ီတစ္လွည့္ၿဖစ္ေနဦးမွာပါ၊ ဗုံလုံတစ္လွည့္ ငါးဖ်ံတစ္လွည့္နဲ႔ ခရီးသြားေနရဦးမွာပါ ေလာကီစည္းစိမ္၊ ေလာကီ ဂုဏ္သိမ္၊ ေလာကီအာဏာပါ၀ါ စ်ာသမာပါတ္ေတြဟာ ထာ၀ရမတည္ၿမဲႏိုင္တဲ႔ အရာေတြပါ၊ ေၿပာင္းလဲတတ္တဲ႔ သေဘာတရားေတြပါ၊
ေလာကီနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနတဲ႔ အရာေတြကုိ အဆုံးထိေရာက္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ ၿပီး အဆုံးထိမေပ်ာ္လိုိက္ပါနဲ႔၊ အဆုံးထိ နိမ္႔က်ေနလုိ႔လဲ ငါ႔ကံၾကမၼာဟာ အဆုံးထိ ေရာက္ေနၿပီလုိ႔ ၀မ္းမနည္းလိုက္ပါနဲ႔၊ ခ်ီးမြမ္းခံရရင္လဲ ခနပါ၊ ကဲ႔ရဲ႕ခံရရင္လဲ တစ္ခနပါ၊ လူဆုိတာ ၾကိဳးစားခြင္႔ရွိပါတယ္၊ က်ရႈံးရမယ္႔ ကံၾကမၼာရွိပါတယ္၊ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ လူဆုိတာ သက္ရွိေတြထဲမွာ အသိဥာဏ္ အရင္႔က်က္ဆုံး ဆုိတာသတိရလိုက္ပါ၊ လူဆုိတာ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္း မနက္ၿဖန္မ်ားစြာ ရွိေနပါေသးတယ္ ။ ။
စာရွည္ရွည္ေတြလဲ ေရးပါဦးလုိ႔ တိုက္တြန္းစကားဆုိတတ္တဲ႔ အစ္မေတာ္အတြက္ မွတ္မွတ္ယယ
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ
http://mingalargarden.blogspot.in/
No comments:
Post a Comment