စက္ဘီးစီးတဲ႔ ၿမိဳ႔က
အခု- စက္ဘီးမစီးေတာ႔ဘူး
ၿမိဳ့လည္ေခါင္ကလူေတြ
အသား အေရေတြ ပိုပိုၿဖဴလာတယ္
ၿမိဳ႕တြင္းလမ္း ၀ါတြင္း ပိ႑ပတ္ဆြမ္းနဲ႔
နံက္ခင္းတုိင္း
ၾကားေနၾက သာဓုသံက
ဟုိ- အရင္လုိ မေ၀မစီ မပီမသ
ၿမိဳ႔သစ္ေတြဘက္မွာ ေ၀စီက်
ေအာင္ပင္လယ္တစ္၀ိုက္
က်ယ္ေၿပာတဲ႔ လယ္ကြင္းေတြလဲ
ေလေကာင္းေလသန္႔နဲ႔ ေ၀းတဲ႔ အရပ္ဆီ
ရြက္လႊင္႔ၾက
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ငယ္ငယ္က
ငုံ႔ၾကည္႔ဖူးတဲ႔
ဧရာ၀တီ
အသက္ရွဴမ၀တစ္၀နဲ႔
ရစ္ေခြလို႔ စီးဆင္းလုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၾကီးၿပင္းခဲတဲၿမိဳ႔ဟာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေပၚမွာ သူစိမ္းတရန္ဆန္ဆန္
ေစ်းေတြေၾကးေတြ အဆမတန္တင္လုိ႔
ေဟာ အခုေနာက္ဆုံး
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ
ေရႊနန္းေတာ္နဲ႔ က်ဳံးေရၿပင္နဲ႔
မႏၱေလးေတာင္ေတာ္ၾကီးနဲ႔
ေစ်းခ်ိဳေတာ္နဲ႔ နာရီစင္နဲ႔
ဘူတာၾကီးနဲ႔
ဖုတ္လႈွိက္ဖုတ္လိႈက္နဲ႔
အသက္ရွဴေနရတာကိုပဲ
ေက်းဇူးတင္လုိ႔ မဆုံး ။ ။
ေအာင္မုိးသစ္
No comments:
Post a Comment