ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ဖုိ႔
လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းဖို႔ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေၿမာက္မႈ အေတာင္ပန္တစ္စုံ လုိအပ္ပါတယ္၊ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ၿဖစ္ေစဖုိ႔ အေတြးေတြကို ရွင္းထားရပါမယ္။ လုိခ်င္တဲ႔ ပန္းတုိင္ဆီ ေရာက္ဖို႔က ယုံၾကည္႔ခ်က္တစ္ခု ရွိေနရမွာပါ၊ ဘ၀ဆုိတာ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရ တဲ႔ အခ်ိန္က မ်ားတတ္ပါတယ္။ လၿပည္႔ညဆုိတာ
လူတုိင္း တစ္လမွာ တစ္ခါပဲၾကံဳရတာပဲ မဟုတ္လား၊ လမၿပည္႔ခင္မွာ လၿပည္႔ညေရာက္ဖုိ႔ အားယူေနရပါတယ္၊ လၿပည္႔ညၾကဳံၿပီး သြားေတာ႔လဲ တစ္ခါ လကြယ္ညဆီကို တေၿဖးေၿဖးခ်င္း ေၿပးေၿပးၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားရတာပဲ မဟုတ္လား၊
လူ႔ဘ၀ဆုိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဆုိတာ လၿပည္႔ညပမာပဲေပါ႔၊ အခိုက္တန္႔ခဏေလးပဲ ပိုင္ဆုိင္ရတာပါ၊ ေလာကီနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ႔ အေပ်ာ္ေတြကေတာ႔ ဘယ္အေပ်ာ္ပဲၿဖစ္ ၿဖစ္ လၿပည္႔ညေပါ႔ေလ၊ အဲဒါ လၿပည္႔လုိ႔ ေတာင္ေၿပာရမယ္ ထင္ပါတယ္၊
ေလာကီက ကင္းလြတ္တဲ႔အေပ်ာ္မ်ိဳးကေတာ႔ လၿပည္႔ညလုိ မဟုတ္ပါဘူး၊ အၿမဲတမ္း ၿပည္႔ေနတဲ႔ ေနမင္းၾကီးလုိအေပ်ာ္မ်ိဳးပါ၊ ဒါေပမယ္႔ သူက ပူေလာင္မႈေတြကုိ ေတြ႔ၾကဳံမွ၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိမွ ေတြ႔ၾကဳံရမယ္႔ အေပ်ာ္မ်ိဳးပါ၊ ေၿပာခ်င္တာကေတာ႔ အမ်ားအထင္၊ အမ်ားအၿမင္မွာ သာယာတယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔ဖုိ႔ေကာင္းတယ္၊ သက္ေတာင္႔ သက္ သာရွိတယ္၊ ေအးေဆးတယ္တယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆုိတဲ႔ ေလာကီနဲ႔ ဆက္သြယ္တဲ႔ သာယာမႈေတြကို စြန္႔လြတ္ဖုိ႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ လူက မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါဘူး ေလ၊ စြန္႔လႊတ္ၿပန္ရင္လဲ ရင္ထဲမွာေကာ အၿပင္ပန္းမွာပါ ပူေလာင္ေနရတာပဲ မဟုတ္ လား၊
ဥပမာ စကားေလး ညွပ္ေၿပာၿပရရင္ ေရထဲမွာေပ်ာ္ေနတဲ႔ ငါးေလးတစ္ေကာင္ကို ကုန္းေပၚပစ္တင္ၿပီး ေနပူမွာ ထားလုိက္သလုိပါပဲ ၿဖတ္ၿဖတ္လူးၿပီး ၊ အရူးအမူး ေၾကကြဲေနေတာ႔တာပါပဲ၊ ေလာကီလူသားေတြဟာလဲ ေလာကီ စည္းစိမ္ေတြ၊ ေလာ ကီ ဂုဏ္ဓနေတြ၊ ေလာကီေက်ာ္ၾကားမႈေတြ၊ ေလာကီ အေပါင္းအသင္းေတြဆီကေန ဆယ္ယူၿပီး ေလာကီနဲ႔ ကင္းတဲ႔ တကယ္အစစ္အမွန္ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ကုန္းေၿမေပၚ ပစ္တင္ လုိုက္မယ္ဆုိရင္ ေစာေစာက ေၿပာၿပခဲ႔တဲ႔ ငါးေလးပမာပါပဲ ၿဖတ္ၿဖတ္လူၿပီး အရူးအမူေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရၿပီး ေၾကကြဲရေတာ႔တာပါပဲ၊
ဒါေၾကာင္႔ ေလာကီနဲ႔ မဆက္သြယ္တဲ႔ ေလာကုတၱရာအေပ်ာ္ဟာ အပူဒဏ္ခံႏိုင္ၿပီးမွ ရတာပါလုိ႔ ေၿပာခ်င္တာပါ၊
ဘ၀မွာ အၿမဲတမ္းေပ်ာ္ေနခ်င္သူ တစ္ေယာက္ဟာ ေလာကီပစၥည္းေတြ၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ေတြ၊ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔မေပ်ာ္ပဲ၊ ဓမၼစစ္စစ္ အရွိတရားေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ၾကည္႔ပါတဲ႔၊ ဒါဆုိရင္ ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ သူ တစ္ေယာက္ၿဖစ္လာပါလိမ္႔မယ္။ ။
ေရႊမန္းသား အရွင္အကုၤရ
No comments:
Post a Comment