ဒီက ၿမိဳ႔ခံေတြအေၿပာအရ သူတုိ႔ၿမိဳ႔က ဘုရားေက်ာင္းသည္ အိႏၵိယတြင္ အၾကီးဆုံး ထဲတြင္ပါ၀င္ဟု သိရသည္၊ နဋရာဂ်ဆုိသည္မွာ အၿမဲတမ္း“က”ေနေသာ နတ္ဘုရား ဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္၊ အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလုံးက ကေခ်သည္မ်ားသည္ ဒီဘုရား ေက်ာင္းဆီကို လာေရာက္ၿပီး ကၿပရေလ႔ရွိသည္ဟုလဲ သိရသည္၊
ဘုရားေက်ာင္းပတ္လည္တြင္ ဘုရားပူေဇာ္ရန္အတြက္ ပန္းမ်ားေရာင္းခ်ေသာ ပန္းေစ်းတန္းေလးရွိေလသည္၊ ပန္းမ်ားသည္ အမ်ားအားၿဖင္႔ အ၀ါေရာင္သန္းေန ေသာ အမည္မသိ ပန္းမ်ားက ပန္းေစ်းတန္း တစ္ခုလုံးကို စုိးမုိးထားေလသည္၊
စပါယ္ႏွင္႔ ႏွင္းဆီပန္းမ်ားကလဲ ခပ္မ်ားမ်ား ၊ စပါယ္ပန္းကို ဘုရားလွဴရာတြင္ေရာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကေခါင္းမွာ တၿမတ္တစ္မ်ိဳး ပန္ဆင္ရာတြင္ပါ အသုံးၿပဳၾကေလသည္၊
သူတုိ႔ ဆီမွာ ထူးၿခားတာက ပန္း၀ယ္လွ်င္ ၾကာဖက္ကေလးေတြႏွင္႔ ထုတ္ေပးတတ္ ေသာဓေလ႔ေလး တစ္ခုက ခ်စ္စရာ၊ ပလပ္စတစ္ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္ႏွင္႔ ထုတ္ေပး သည္မွာရွားလွသည္၊ စားစရာမုန္႔တစ္ခုခု ၀ယ္လွ်င္လဲ ထုိနည္းလည္းေကာင္း သတင္းစာ စကၠဴ အေဟာင္းႏွင္႔ ထုတ္ေပးတတ္ေလသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အပ္ခ်ည္ေလး ပတ္ေပးတတ္သည္။
သူသည္ နဋရာဂ် ဘုရားေက်ာင္းဘက္ေရာက္တုိင္း ပန္းေစ်းတန္းဖက္ကို ေရာက္ၿဖစ္ တာမ်ားေလသည္၊ ပန္းေစ်းတန္းဖက္ ေရာက္ၿဖစ္တုိင္း ပန္းထုပ္ေပးေသာ ၾကာရြက္ေလးေတြကို ခဏခဏ ၾကည္႔ၿဖစ္ေလသည္၊ ၾကာရြက္ေလးေတြၿမင္တုိင္း သူ႔ အေတြးတြင္----
“အသားငါးေတြ ထုတ္ထားတ႔ဲဖက္ဟာ အသားငါးအနံ႔ေတြ စြဲေနတတ္ၿပီး ၊ အသားငါး ရနံ႔ေတြ နံညွီေနတတ္တယ္၊ ပန္းပြင္႔ေလးေတြ ထုတ္ထားတဲ႔ဖက္ဟာ ပန္းပြင္႔ေလးေတြ ရနံ႔က်န္ေနၿပီး ပန္းရနံ႔ေမႊးေနတတ္တယ္”ဆုိေသာ အဆုိတစ္ရပ္ကို ခဏခဏ အမွတ္ရေလ႔ ရွိသည္၊
သူသည္ ထုိအဆုိေလးကို အမွတ္တရရွိတုိင္း သူ႔ကုိယ္သူ ၿပန္လည္စမ္းစမ္းၾကည္႔ေန မိသည္၊ “ငါဟာ သားငါးထုတ္ထားတဲ႔ ဖက္လား၊ ပန္းပြင္႔ေလးေတြ ထုတ္ထားတဲ႔ ဖက္လား”ဆုိၿပီးလဲ ခဏခဏ ေမးခြန္းထုတ္ေနမိသည္၊ အေၿဖတုိ႔သည္ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး
သူထင္သည္ သူ႔ဘ၀မွာ သားငါးေတြသာ ခဏခဏ အထုတ္မ်ားလိမ္႔မည္လုိ႔၊
စာဖတ္သူမ်ားကို္ယ္တုိင္ေကာ အသားငါး ထုတ္ထားတဲ႔ ဖက္ကေလးေတြလား၊ ပန္းပြင္႔ေလး ေတြထုတ္ထားတဲ႔ ဖက္ကေလးေတြလား ကြဲကြဲၿပားၿပားသိရေအာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ၿပန္ေတြးၾကည္႔ၿပီး ေမးၾကည္႔ပါဦးေနာ္ ။ ။
ေရႊမန္းသား
http://mingalargarden.blogspot.in/
No comments:
Post a Comment