ေတြ႔ရၾကဳံရ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ဘ၀ (၁၁)

ရဘာဒယ္

မႏၱေလးၿမိဳ႕ မစုိးရိမ္တုိက္သစ္ၾကီးတြင္ေနစဥ္က ေက်ာင္းပိတ္တဲ႔ဥပုသ္ေန႔တစ္ေန႔တြင္ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး မင္းကြန္းသုိ႔ဘုရားဖူးသြားၾကသည္၊ အားလုံးေပါင္းသြားၾကတဲ႔သူ ေတြက ငါးပါးၿဖစ္သည္၊ အဲဒီအထဲမွာ ဦးရာဇက က်မ္းၿပီးလုိ႔အဂၤလိပ္စာေလ႔လာကာစ သူသည္မင္းကြန္းေရာက္လုိ႔ ႏုိင္ငံၿခားခရီးသည္မ်ားေတြ႕လွ်င္ တဖူးဖူးတဖြတ္ဖြတ္ေန ေအာင္ အဂၤလိပ္စကားေတြ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ေၿပာမည္ဟု အားခဲကာပါလာသူၿဖစ္ သည္၊
   
    ဒီလုိနဲ႔တုိက္သစ္ကေန(၃၅)လမ္းဘက္ထြက္ကာ အမွတ္(၅)ကားစီးၿပီး မရမ္းၿခံဆိပ္ ဘက္ခ်ီတက္ခဲ႔ၾကသည္၊ မရမ္းၿခံဆိပ္မွ ဧရာ၀တီတစတ္ဖက္ကမ္းက မင္းကြန္းဘက္ကို ေမာ္ေတာ္နဲ႔ကူးၾကရန္ၿဖစ္သည္၊ မရမ္းၿခံဆိပ္ေရာက္ေသာအခါ အဆင္သင္႔ပင္ မင္းကြန္း ဘက္သြားမည္႔ ေမာက္ေတာ္တစ္စင္းလူေစာင္႔ေနတာေတြ႕ရသည္၊ ေနာက္ဆုံးလူၿပည္႔ လုိ႔ေမာ္ေတာ္ထြက္ခါနီးတြင္ သုတ္သီးသုတ္ၿပာႏွင္႔ ႏုိင္ငံၿခားခရီးသည္အမ်ိဳးသမီးတစ္ ေယာက္ေရာက္ခ်လာသည္၊ ခရီးသည္မ်ားအားလုံးေနာက္မွေရာက္လာသၿဖင္႔ သူခမ်ာ ထုိင္စရာေနရမရ႐ွာ၊ မတ္တပ္ၾကီးလုိက္ပါလာသည္၊

ေမာ္ေတာ္ထြက္ခ်ိန္မွစကာ ၿမစ္အ လယ္မွေသာင္မ်ား၊လက္ခတ္ကာေလွာ္ေနေသာေလွ ေလးမ်ား၊ ငါးဖမ္းေလွေလးမ်ားကို တၿဖတ္ၿဖတ္ဓာတ္ပုံ႐ုိက္ကာ လုိက္ပါလာသည္၊ တေၿဖးေၿဖးဓာတ္ပုံ႐ုိက္ေနရင္း အဂၤလိပ္ စာလွ်ာေသြးခ်င္ေနေသာဦးရာဇၾကီးနဲ႔နီး သြားသည္၊ ဦးရာဇၾကီးလည္း ေရာက္လာသည္႔ အခြင္႔အေရးအားလက္မေႏွးပဲ “Excuse me,  please sit down” ဆုိၿပီး သူေနရာကိုၿပ ကာထုိင္ခုိင္းသည္၊သုိ႔ေသာ္ႏိုင္ငံၿခားသူမ ၾကီးသည္ ဦးရာဇၾကီးအား ဖုတ္ေလသည္႔ငပိ ႐ွိတယ္လုိ႔ပင္မထင္ၿဖစ္ေနသည္၊ အင္း ငါ႔ pronunciation ကညံ့လုိ႔နားမလည္တာပဲဆုိ ၿပီး ဦးရာဇၾကီးသည္ဖုိနက္တစ္အသံအမ်ိဳး မ်ိဳးကို ေခၽြးၿပန္ေအာင္အားခဲကာေၿပာ႐ွာသည္၊ သုိ႔ေသာ္ သုိ႔ေသာ္
အႏွီႏုိင္ငံၿခားသူမၾကီးကား အလႈပ္မ႐ွက္ၿငိမ္သက္ေနဆဲပင္၊ ဒီလုိနဲ႔ ေမာ္ေတာ္သည္ မင္းကြန္းဆိပ္ကမ္းသုိ႔ၿခင္းကပ္လာသည္၊အဲဒီအခ်ိန္မွႏုိင္ငံၿခားသူမၾကီးဆီက ထြက္လာေသာ စကားေၾကာင္႔ ဟုိက္ေသပါၿပီးဟု ဦးရာဇၾကီးၿငီးယူရသည္၊ ႏုိင္ငံၿခားသူမၾကီးေၿပာတဲ႔စကားကား အၿခားမဟုတ္ ၿမန္မာလုိမပီကလာပီကလာန႔ဲပင္ ”ရဘာဒယ္” ဟူ၍ၿဖစ္ေတာ့သည္၊

ေနာက္မွမင္းကြန္းပုထိုးေတာ္ၾကီးေပၚအေရာက္တြင္  စကားစပ္မိၾကရာ သူလည္းၿမန္မာ စာစ,သင္ေနတာၿဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိရေတာ့သည္၊ အဲဒီက်မွ ေအာ္ငါႏွယ္ beginner အခ်င္းခ်င္းၾကံၾကံဖန္ဖန္ေတြ႕မွေတြ႔တတ္ပေလဟု အံေတြၾသယူၾကရေတာ႔ သည္၊

ေရႊမန္းသား( အရွင္အကုၤရ)