ေရကန္ထဲမွာ ငြါးငြါးစြင္႔ေနတဲ႔ ၾကာပန္းလွလွၾကီးေတြကုိ လူတုိင္းၿမင္ဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္၊ ၾကာဆုိတာ ေရ႐ွိမွ႐ွင္သန္ပြင္႔လန္းရတာပါ၊ ထုိ႔အတူပါပဲ ေရကန္ဆုိတာလဲ ၾကာ႐ွိမွလွပတာပါ၊ ၾကာနဲ႔ေရ ၊ ေရနဲ႔ၾကာက အဲဒီလုိ တစ္ခုကိုတစ္ခု အမွီသဟဲၿပဳေနၾကတာေလ၊ ေရမ႐ွိရင္လည္းၾကာဟာပြင္႔ဖူး လွပဖုိ႔မၿဖစ္ႏုိ္င္သလုိ၊ ၾကာမ႐ွိရင္လည္း ေရကန္ဟာ မလွပႏုိင္ဘူးေလ၊
ဒါကပတ္ဝန္းက်င္မွာထင္လြယ္တဲ႔ ဥပမာေလးေၿပာၿပလုိက္တာပါ၊ ဒီမွာအဓိက ေၿပာခ်င္တာကေတာ့ သာသာနာေဘာင္မွာ ပရိယတ္ေတြ ပဋိပတ္ေတြၾကိဳး စားအား ထုတ္ေနတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ၾကာပန္းေတြနဲ႔တူညီပါတယ္၊ တစ္ခါ ဒီရဟန္းသံဃာ ေတြကို ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ မပင္ပန္းမႏြမ္းႏြယ္ရေအာင္ ေထာက္ပံ႔လွဴဒါန္းေနၾကတဲ႔ ဒကာဒကာမေတြဟာ ေရနဲ႔တူပါတယ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးကုိင္းကၽြန္းမွီ၊ ကၽြန္းကိုင္းမွီဆုိသလုိ အခ်င္းခ်င္း အၿပန္ၿပန္ အလွန္လွန္ေထာက္ပံ႔ေနၾကလုိ႔သာ ဘာသာေရးနယ္ပယ္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶရဲ႕ သာသနာေတာ္ေရကန္ၾကီးဟာ တင္႔တယ္ထယ္ဝါလွပသာယာေနတာပါ၊
ဒီလုိသာသနာေတာ္ၿမတ္ၾကီး တင္႔တယ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဆရာနဲ႔ဒကာ၊ ဒကာနဲ႔ဆရာၾကားမွာ တစ္ဦးတစ္ဦး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မယြင္းမေဖာက္ဆက္ဆံဖုိ႔ က်င္႔ဝတ္ေလးေတြရွိပါတယ္၊ အရင္ဆုံးဆရာၿဖစ္တဲ႔ သာသနာ့ဝန္ထမ္း႐ွင္ရဟန္းေတြရဲ႕ က်င့္ဝတ္ေတြကုိ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္၊
အဲဒီက်င္႔ဝတ္ေတြက ဒကာဒကာမေတြကုိ
(၁) မေကာင္းမႈေတြကေန တားၿမစ္တာ၊
(၂) ေကာင္းမႈေတြကို ညႊန္ၿပတာ၊
(၃) မၾကားနာရဘူးေသးတဲ႔ တရားအသစ္ေတြေဟာေၿပာၿပသတာ၊
(၄) ၾကားဖူးၿပီးသား တရားအေဟာင္းေတြကိုလည္း မေမ႔ေအာင္ထပ္ေဟာတာ၊
(၅) တရားဓမၼေဟာၾကားၿပသၿပီး သုစ႐ုိက္တရားေတြမွာ ယွဥ္ေစကာ နတ္ၿပည္ နိဗၺာန္သုိ႔ပုိ႔ေဆာင္ေပးတာ၊
(၆) ဒကာဒကာမေတြအေပၚ ေမတၱာစိတ္ၿဖင္႔ အၿမဲေစာင္႔ေ႐ွာင္႔တာ ေတြပဲၿဖစ္ပါ တယ္၊ ဒါေတြကုိ လြယ္လြယ္ေလးမွတ္ခ်င္ရင္ေတာ့---
“မေကာင္းၿမစ္တာ၊ ေကာင္းရာညႊန္လစ္၊ အသစ္ေဟာၾကဴး၊ နာဖူးထပ္မံ
နတ္ထံတင္ရာ၊ ေမတၱာလည္းၿပဳ ၊ရဟန္းမႈ ေၿခာက္ခုလြန္ေသခ်ာ”လု႔ိ မွတ္ထားရင္ အဆင္ေၿပပါတယ္၊
ေနာက္တစ္ခါ တပည့္ဒကာဒကာမေတြရဲ႕ က်င္႔ဝတ္ေတြကေတာ့ ၊ ရဟန္းသံဃာ ေတြအေပၚမွာ-
(၁) ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ မေနာကံထားရတာ၊
(၂) ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ ကာယကံထားရတာ၊
(၃)ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ႔ ဝစီကံထားရတာ၊
(၄) အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဖိတ္ၾကားၿပီး အိမ္တံခါးအၿမဲဖြင္႔ထားရတာ၊
(၅) တတ္စြမ္းသမွ် ပစၥည္းဝတၳဳေတြကို မၿငိမကပ္လွဴဒါန္းရတာတုိ႔ ၿဖစ္ပါတယ္၊
ဒါကို လကၤာေလးနဲ႔ မွတ္ထားခ်င္ရင္--
“ေမတၱာစိတ္သက္၊ ေဆာင္႐ြက္ခ်စ္ခင္၊
ခင္မင္ႏႈတ္ခ်ဳိ၊ လုိလွ်င္ဖိတ္ထား၊
တတ္အားလွဴေစ၊ ဝတ္ငါးေထြ ၿပဳေလဒါယကာ”လု႔ိ မွတ္သားထားႏုိင္ပါတယ္
ဒီက်င္႔ဝတ္ေတြနဲ႔အတူ ဆရာဒကာလက္တြဲညီညီ ေဆာင္႐ြက္သြားၾကမယ္ ဆုိရင္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ့ေရကန္ၾကီးဟာ ေဝဆာလွပေနမယ္ဆုိတာ အေသခ်ာပါ၊
အနာထပိန္သူေဌးၾကီး ဝိသာခါေက်ာင္းအမၾကီးတုိ႔ကို အားက်ၿပီး ရဟန္းသံဃာေတြကို နန္းေတာ္ပင္႔ကာ အစပထမရက္မွာသာဂ႐ုစိုက္ၿပီး ေနာက္ရက္ေတြၾကေတာ့ ေမ႔ေနလုိ႔ ဆြမ္းမကပ္ၿဖစ္၊မေလာင္းၿဖစ္တဲ႔ ပေသနဒီေကာသမင္းၾကီးလုိ လုပ္လိုလဲမၿဖစ္္ပါဘူး၊
ပေသနဒီေကာလမင္းၾကီးဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ၾကည္ညိဳလြန္းလုိ႔ ၿမတ္စြာဘုရာထံ ကေန သူ႔ရဲ႕နန္းေတာ္ကုိ ေန႔စဥ္သံဃာေတာ္ငါးရာ ဆြမ္းစားၾကြဖုိ႔ ပင႔္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္၊ အစပထမရက္မွာ မင္းၾကီးဟာ ကုိယ္တုိင္ေလာင္းလွဴပူေဇာ္ပါတယ္၊ သုံးေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ နန္းတြင္းေရးမင္းကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနေတာ့ ဆြမ္းမစီစဥ္ၿဖစ္ပါဘူး၊ ကုိယ္တုိင္မစီစဥ္ၿဖစ္တဲ႔အၿပင္ တၿခားသူေတြကုိလည္း ရဟန္းေတြအတြက္ ဆြမ္စီစဥ္ဖုိ႔ မညႊန္ၾကားမိပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ အဲဒီေန႔မွာ ရဟန္းေတြဟာ ဘာဆြမ္းမွမရပဲ နန္းေတာ္ထဲက ၿပန္ခဲ႔ရပါတယ္၊ ေနာက္ရက္ေတြမွာ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ နန္းေတာ္ထဲကို အ႐ွင္အာနႏၵာကလြဲၿပီး တစ္ပါးမွမွမၾကြေတာ့ပါဘူး၊ ဒီလုိမၾကြတာဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ခရီးဦးၾကိဳမဲ႔သူမ႐ွိ၊ ေနရာေပးမဲ႔သူမ႐ွိ၊ ဆြမ္းေလာင္းမဲ႔သူမရွိတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ပါ၊ မ်ားေသာအားၿဖင္႔ ရဟန္းသံဃာေတြဟာ ရင္းႏွီးတဲ႔ ဒကာဒကာမေတြရဲ႕အိမ္ကိုပဲ အၾကြမ်ားတတ္ပါတယ္၊ မရင္းႏွီးရင္ ၾကြေလ႔ၾကြထမ႐ွိသေလာက္ပါပဲ၊
ၿမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္ကေတာင္ ရဟန္းေတြၾကြခ်ီတတ္တဲ႔အိမ္မ်ားကို ေအာက္ေဖာ္ၿပပါအတုိင္း ေဟာၿပထားပါတယ္၊
ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို--
(၁) ပ်ဴပ်ဴငွာငွာၾကိဳဆုိၾကတယ္၊
(၂) ၿမတ္ၿမတ္ႏိုးႏုိး႐ွိခုိးၾကတယ္၊
(၃) ႐ုိ႐ုိေသေသေနရာေပးၾကတယ္၊
(၄) လွဴစရာ႐ွိသမွ် တံခါးမ႐ွိဓားမ႐ွိဖြင္႔ထားၾကတယ္။
(၅) မ်ားမ်ား႐ွိရင္ ႐ွိ႐ွိသလုိလွဴၾကတယ္၊
(၆) အေကာင္းစား႐ွိရင္ အေကာင္းစားကိုသာလွဴၾကတယ္၊
(၇) လွဴရာမွာလည္း ဂ႐ုတစိုက္လွဴၾကတယ္၊
(၈) တရားနာဖုိ႔ ႐ုိ႐ုိေသေသခ်ဥ္းကပ္ၾကတယ္၊
(၉) ေဟာၾကားတဲ႔ တရားကို လုိလုိခ်င္ခ်င္ နာယူၾကတယ္၊
ေဖာ္ၿပခဲ႔တဲ အဂၤါေတြနဲ႔ ၿပည္ဝစုံလင္တဲ႔အိမ္ေတြကို ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ အၾကြအခ်ီ အေရာက္အေပါက္မ်ားတာေၾကာင္႔ အဲဒီဒကာဒကာမေတြရဲ႕ အိမ္ဟာ သကၤန္းေရာင္ေတြဟာ တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတတ္ပါတယ္၊
စာေရးသူတုိ႔ မႏၱေလး မစုိးရိမ္တုိက္သစ္မွာ စာသင္ေနေတာ့ မစိုးရိမ္တုိက္သစ္နဲ႔ နီးတဲ႔လန္ဒန္ဝင္းက ပန္းေရာင္းတဲ႔ ဒကာမၾကီးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ ရဟန္းသံဃာေတြကို အရမ္းၾကည္ညိဳပါတယ္၊ ညေနပုိင္းဆုိလဲ ေက်ာင္းကိုဘုရားပန္းေတြနဲ႔ေရာက္လာတယ္၊ မနက္ခင္းဆုိလည္း သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေလာင္းလွဴတယ္၊ဒကာမၾကီးဟာ ပန္းေရာင္းတာဆုိေတာ့ ေၿပာၿပေလာက္ေအာင္ မခ်မ္းသာပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ဒကာမၾကီးကေစတနာ သဒၶါတရားေကာင္းတဲ႔အတြက္ မစိုးရိမ္တုိက္သစ္က သံဃာေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားက ဒီဒကာမၾကီးကို မသိတဲ႔ ကုိယ္ေတာ္႐ွားပါတယ္၊ မယ္ေတာ္ၾကီးမယ္ေတာ္ၾကီးနဲ႔ အားလုံးကကုိယ့္မယ္ေတာ္ၾကီးအလား ေရာေရာဝင္ခင္မင္ အားထားၾကၾကပါတယ္၊
ဒါဟာ အထက္ကေဖာ္ၿပခဲ႔တဲ႔အဂၤါေတြနဲ႔ ဒကာမၾကီးမွာ ၿပည့္ဝေနခဲ႔လုိ႔ပါ၊
အဲဒီလုိဆရာနဲ႔ ဒကာ ၊ ဒကာနဲ႔ဆရာဟာ ညီညီညႊတ္ညႊတ္လက္တြဲေဆာင္႐ြက္ သြားၾကမယ္ဆုိရင္ ” ပစၥည္းေလးဝ၊ ဒကာ့တာဝန္၊ ေဟာေဖာ္ညႊန္ၿပ ဆရာ့တာဝန္၊ ဆရာဒကာ ႏွစ္ၿဖာေက်ပြန္၊ သာသနာ့ လႊင္႔ၾကေအာင္တံခြန္” ဆုိတာလုိ သာသနာ့ေအာင္လံဟာ တလူလူလႊင္႔ေနမယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္၊
ဗုဒၶဘာသာ သာသာနာကန္ေရၿပင္မွာ ေရနဲ႔ၾကာ ၾကာနဲ႔ေရဟာ ေအးၿမၾကည္လင္ အစဥ္ထာဝရ႐ွင္သန္ေနမယ္ဆုိတာကိုလဲ ေၿမၾကီးလက္ခတ္ မလြဲဘူးလို႔ ထင္ၿမင္မိပါေၾကာင္း။ ။
ေရႊမန္းသား ( အရွင္အကုၤရ)
No comments:
Post a Comment