ေလသာေဆာင္ေပၚတြင္
ဘုရင္ေကာသလႏွင္႔မိဖုရားမလႅိကာတုိ႔ မင္းလမ္းမၾကီးဘက္ ေငးၾကီရင္း
ထုိင္ေနၾကသည္၊ စိတ္ခ်ေလာက္ေသာ ေနရာၿဖစ္သၿဖင္႔အေစာင္႔အေရွာက္တုိ႔က
ေ၀းရာတြင္ရွိေနသည္၊ ဘုရင္ေကာလသက တုိးတုိးတိတ္တိတ္ မလႅိကာနားကပ္သြားၿပီး
တုိးတုိးေလး“မလႅိကာ“ ဟုေခၚလိုက္သည္၊
“ေမာင္ေတာ္ဘုရား“ဟုၿပန္လည္ေလွ်ာက္တင္ရင္း
မင္းလမ္းမဘက္လွည္႔ထားေသာမ်က္ႏွာေတာ္ကိုဘုရင္ ေကာသလဘက္ လွည္႔လုိက္သည္၊
ဘုရင္ေကာသလက မလႅိကာလက္ကေလးကုိ အသာအယာဆြဲယူရင္း၊ “ဒီကမၻာေပၚမွာ
ဘယ္သူကုိအခ်စ္ဆုံးလဲ မလႅိကာ” မလႅိကာေတြေတြေလးစဥ္းစားေနသည္၊ ဘယ္လုိေၿဖလုိ္က္
္ရမလဲ ဆုိေသာအေတြး၊ အမွန္တုိင္းေၿဖလုိ္က္လွ်င္
ဘုရင္ေကာသလေဒါထသြာမည္ထင္သည္၊မတတ္ႏုိင္ မလႅိကာအမွန္တုိင္းေၿဖလုိ္က္သည္၊
မွန္လွပါေမာင္ေတာ္ မလႅိကာကုိယ႔္ကုိယ္္ကုိအခ်စ္ဆုံးပါ ေမာင္ေတာ္၊
ထင္ထားသည္႔အတုိင္း ေကာသလေဒါထသြားသည္၊
ေၿဖေစခ်င္သည္က“ဒီကမၻာေပၚမွာမလႅိကာအခ်စ္ဆုံးက ေမာင္ေတာ္ေပါ႔
ေမာင္ေတာ္ရယ္“ဆုိေသာအေၿဖ၊ ၾကားရတာက နား၀တြင္ခါးသီးေသာအေၿဖ ဘုရင္ေကာင္သလ
နားမလည္ေတာ႔ ဘုရားရွင္ေက်ာင္းေတာ္ဆီထြက္သြားၿပီး
ေၿဖရွင္းခ်က္ကုိနာၾကားသည္၊ဒီေတာ႔မွ စိတ္သက္သာရာ ရသြားခဲ႔သည္၊
မွန္ပါသည္၊လူတုိင္းလူတုိင္း ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိပဲအခ်စ္ဆုံးပါ၊
ကုိယ္ကလြဲရင္သူတစ္ပါးကုိ ခ်စ္ တယ္ဆုိတာအေပၚယံပါ၊
တကယ္အခက္ခဲနဲ႔ၾကဳံေတြ႔ေသာအခါ ကုိယ္လြတ္ရုံးသြားသူေတြဒုနဲ႔ေဒးရွိေနၾကသည္၊
လူတုိင္းတြင္မက သတၱ၀ါတုိင္းပါဟုေၿပာလွ်င္ ပုိမွန္ကန္ေပလိမ္႔မည္၊
ထုိ႔ေၾကာင္႔လည္းဘုရားရွင္က“အတၱသမံ ေပမံ နတထၳိ”ဟုေဟာ
ေတာ္မူၿခင္းၿဖစ္ေပလိမ္႔မည္၊
သုိ႔ေပမဲ႔ ဒီစာေလးဖတ္ေနရင္း ေတြးၾကည္႔ေနမိသည္၊ တကယ္ေရာ
ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိခ်စ္ခဲ႔ရဲ႕လား၊ မခ်စ္ခဲ႔ပါ၊ မ်ားေသာအားၿဖင္႔
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႔ ေမေမေဖေဖက ေဖၾကီးနဲ႔ေမၾကီး ဘယ္သူပုိခ်စ္လဲလုိ႔ေမးေသာအခါ
အေမေမနဲ႔အေနမ်ားေသာမေလးက ေမၾကီးကုိအခ်စ္ဆုံးဟု ေၿဖခဲ႔ဘူးၾကသည္၊
ေက်ာင္းေနစအရြယ္ေရာက္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိခ်စ္တတ္လာၾကသည္၊ ေနာက္ တကၠ
သုိလ္ေရာက္ေတာ႔တိတ္တခိုးနဲ႔ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္ေလးကုိ
တိတ္တခိုးနဲ႔ခ်စ္တဲ႔သူက ခ်စ္ၾကရ သည္၊
စာေတြကဗ်ာေတြစီေပးၿပီးခ်စ္သ၀ဏ္လႊာေတြေပးသူက ေပးခဲ႔ဖူးၾကသည္၊ေက်ာင္းၿပီးလုိ႔
အိမ္ေထာင္ေတြက်ၾက ၿပန္ေတာ႔ သားေတြသမီးေတြကုိခ်စ္ၾကရင္ၿပန္သည္၊ ဆရာေနရာ
ေရာက္ေတာ႔ တပည္႔ေတြကို ခ်စ္ေနရၿပန္သည္၊
ဖုိးဖုိးအရြယ္ေရာက္ၿပန္ေတာ႔ေၿမးေတြကုိ ခ်စ္ေနရၿပန္သသည္၊ အကာကအခ်စ္
အႏွစ္ကေမတၱာဆုိၿပီး ေၿမးေတြကုိခ်စ္မ၀ၿဖစ္ၾကရၿပန္သည္၊ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိ တကယ္
ခ်စ္ဖုိ႔ ေမ႔ေနသည္၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က“ကုိယ္ကုိယ္ကုိ တကယ္ခ်စ္တဲ႔ သူဟာ ေကာင္းမႈေတြကုိ မေမ႔ေလ်ာ႔တဲ႔သူပါ”ဟု
ညႊန္ၾကားၿပခဲ႔သည္၊ခု စာေရးသူေရာ စာဖတ္သူပါ၊ ကုိယ္ကုိယ္ကုိ တကယ္
ခ်စ္ၾကည္႔ဖုိ႔ အခ်ိန္ေတြမရပဲ သူတစ္ပါးကုိပဲခ်စ္ေနရတဲ႔အခ်ိန္ေတြနဲ႔႔ပဲ
အခ်ိန္ေတြတ၀က္က်ိဳးခဲ႔ၿပီ၊
က်န္ရွိေနတဲ႔ အခ်ိန္ေလးေတြကုိ
တန္ဖိုးရွိရွိအသုံးၿပဳၿပီး ကုိယ္႔ကုိယ္တကယ္ ခ်စ္ၾကည္႔ရေအာင္လား စာဖတ္သူ ။ ။
ေရႊမန္းသား ( အရွင္အကုၤရ)
No comments:
Post a Comment